بررسی تاثیر مداخله درکی حرکتی بر زبر دستی کودکان کم توان ذهنی

سابقه و هدف: با توجه اهمیت توسعه حرکات درشت، ظریف و هماهنگی بین آن ها جهت اجرای فعالیت های روزمره زندگی، درمان اختلال در کارکرد دست، یکی از اولویت های کار درمانگران است. نقایص درکی حرکتی در کودکان کم توان ذهنی، موجب می گردد که این کودکان در عمل کرد دست مثل زبر دستی، دچار مشکل باشند. لذا با توجه به اهمیت زبردستی و پیامدهای ناشی از اشکال در آن، بر روی فعالیت های روزمره زندگی و نیز وابسته بودن آن به توانایی فرد در انجام حرکات ظریف، هماهنگی سریع، حرکات درشت و توانایی های اداراکی، مطالعه حاضر به بررسی تاثیر مداخله درکی حرکتی بر زبردستی کودکان کم توان ذهنی پرداخته است. مواد و روش ها: با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی ساده، بر اساس نمونه پایش و استفاده از فرمول حجم نمونه، تعداد 10 کودک برای گروه درمان و 10 کودک برای گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه درمان به مدت 10 هفته، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای، تحت آموزش مداخلات ادراکی حرکتی قرار گرفتند. هر دو گروه تحت آموزش معمول کاردرمانی قرار گرفتند. پس از 10 هفته، تمامی آزمودنی ها مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. تست استاندارد پوردوپگ بورد برای ارزیابی زبردستی مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که نمرات خرده آزمون های تست پوردوپگ بورد، بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (05/0p≥) اما هم بستگی معناداری بین نمره کل تست برونینکز اوزرتسکی و خرده آزمون های تست پوردوپگ بورد به جز خرده آزمون مونتاژ مشاهده گردید (05/0p≤). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اگر چه خرده آزمون سرعت دست چپ، بیش از سایر خرده آزمون ها تحت تاثیر مداخلات درکی حرکتی قرار گرفت اما این مداخلات تاثیر معناداری بر زبردستی کودکان کم توان ذهنی نشان نداد